Ένα από τα παραδοσιακά προβλήματα των υδροηλεκτρικών, ιδίως των μεγάλων, είναι ο περιβαλλοντικός τους αντίκτυπος. Οι βλαβερές συνέπειες έχουν να κάνουν μεταξύ άλλων και με τη μείωση του πληθυσμού των ψαριών στους ποταμούς, με αποτέλεσμα αρκετές κοινότητες να αντιστέκονται στην φιλοξενία των έργων αυτών, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς.
Τη λύση έρχεται να δώσει το πανεπιστήμιο TUM της Γερμανίας, οι ερευνητές του οποίου προτείνουν ένα νέο τύπο υδροηλεκτρικού. Στα παραδοσιακά συστήματα, το νερό οδηγείται μετά το φράγμα στον σταθμό παραγωγής ενέργειας, αλλά αυτό είναι προβληματικό λόγω του υψηλού κόστους και της επίδρασης στις όχθες των ποταμών. Επιπλέον, πρόκειται για έργα έντασης εργασίας, ενώ πρέπει να κατασκευαστούν και πρόσθετα συστήματα για την προστασία των ψαριών.
Το νέο μοντέλο μικρού υδροηλεκτρικού χαρακτηρίζεται όμως από ένα καλυμμένο φρεάτιο, το οποίο ελαχιστοποιεί τις δυσμενείς αυτές συνέπειες. Δημιούργημα των Peter Rutschmann και Albert Sepp, το νέο σύστημα προβλέπει ότι το νερό εισέρχεται σε ένα φρεάτιο στον πυθμένα του ποταμού, πριν από το φράγμα. Στη συνέχεια κινείται καθοδικά και εξέρχεται και πάλι χαμηλά στο φράγμα για να συνεχίσει τη διαδρομή του.
Επίσης, τοποθετείται στο στόμιο του φρεατίου ένα ειδικό πλαίσιο, ώστε να μην σχηματίζονται δίνες και να μπορούν τα ψάρια να διέρχονται απρόσκοπτα. Τέλος, χρειάζεται ένα μέτωπο νερού μόλις 1-2 μέτρων, έναντι του διπλάσιου στην περίπτωση των κανονικών μονάδων. «Πιστεύουμε ότι το κόστος είναι 30-50% λιγότερο σε σχέση με ένα παραδοσιακό υδροηλεκτρικό», σημειώνουν σχετικά οι τεχνικοί.